Michael Jackson talks to Oprah

DirtyDiana

Michael Jackson talks to Oprah (1993)

10 lutego 1993 roku Oprah Winfrey przeprowadziła wywiad z Michaelem na jego ranczu Neverland. Był to jego pierwszy wywiad od 14 lat.

Oprah: Michael Jackson's house is nothing like anyone would expect. I thought there were going to be a few llamams walking around the living room and maybe some - uh - chimps jumping around. Don't get me wrong, I wasn't dead wrong. There are plenty of mind-boggling areas on this 2700 acre ranch, which you'll see in the next 90 minutes. But, where Michael Jackson eats, and where he sleeps and where he lives is quite simply a beautiful home. There is a library here filled with leather bound classics and art work on the walls, not at all what we thought we'd find. Before we meet the man who lives here, it's important to know where he came from, for his history is nothing short of incredible.
(video clip of Michael and his family as he grew up)

Oprah: Ladies and gentlemen, Michael Jackson!
(Michael enters the living room)
Oprah: How nervous are you?
Michael: How what?
Oprah: How nervous are you right now?
Michael: I'm not nervous at all, actually.
Oprah: You really aren't?
Michael: No, I never get nervous.
Oprah: Not even for your first interview and it's live around the world? I thought you'd be a little nervous, but if you're not and that's great because if you're not nervous I won't be nervous. I just wanted to let the world know that when we agreed to do this interview you said you would be willing to talk to me about everything.
Michael: That's true.
Oprah: Very true. I was watching you in the background there watching you in the video of the early years. Did that bring back memories for you?
Michael: It made me giggle because I haven't seen that footage for a long time. Did it bring back memories? Yes, me and my brothers who I love dearly and it's just a wonderful moment for me.
Oprah: I saw you laugh when you saw yourself singing "Baby, Baby, Baby".
Michael: Yeah, I think James Brown is a genious, you know, when he's with the Famous Flames, unbelievable. I used to watch him on the television and I used to get angry at the camera-man because whenever he would really start to dance they would be on a close-up so I couldn't see his feet. I'd shout "show him, show him", so I could watch and learn.
Oprah: So he was a big mentor for you?
Michael: Phenomenal, phenomenal.
Oprah: Who else was?
Michael: Jackie Wilson, who I adore as an entertainer, and of course music, Motown. The Bee Gees who are brilliant, I just love great music.
Oprah: When I look at those tapes of you, and heaven knows, putting this together I think I've seen every piece of video done of you, and watching those tapes when, especially in the younger years, you seem to really come alive on stage. Were you as happy off stage as you appear to be on stage?
Michael: Well, on stage for me was home. I was most comfortable on stage but once I got off stage, I was like, very sad.
Oprah: Really?
Michael: Yes.
Oprah: And sad from the beginning, sad since it first started, why so sad?
Michael: Lonely, sad, having to face popularity and all that. There were times when I had great times with my brothers, pillow fights and things, but I was, used to always cry from loneliness.
Oprah: Beginning at what age?
Michael: Oh, very little, eight, nine.
Oprah: When you all became famous?
Michael: Yes.
Oprah: So it wasn't what it all appeared to be to the rest of the world, all of us...I remember I was a little black child, I wanted to marry Jackie Jackson, your brother, so I mean to all of us we thought this was the most wonderful thing in the world, who wouldn't have wanted that life?
Michael: It was wonderful, there's a lot of wonderment in being famous. I mean you travel the world, you meet people, you go places, it's great. But then there's the other side, which I'm not complaining about. There is lots of rehearsal and you have to put in a lot of your time, give a lot of yourself.
Oprah: Do you feel....I talked to Suzanne de Passe the other day, and Suzanne de Passe worked with you at Motown and really groomed you all and found the outfits for the Ed Sullivan show. We talked about whether or not it was really lost, was it?
Michael: Well, especially now I come to realize - and then - I would do my schooling which was three hours with a tutor and right after that I would go to the recording studio and record, and I'd record for hours and hours until it's time to go to sleep. And I remember going to the record studio and there was a park across the street and I'd see all the children playing and I would cry because it would make me sad that I would have to work instead.
Oprah: I want to go to this and show some pictures of you as a young boy.
Michael: OK.
(video footage of young Michael)
Oprah: Suzanne said it was a heavy price, I want to know how big of a price it was, losing your childhood or having this kind of life?
Michael: Well, you don't get to do things that other children get to do, having friends and slumber parties and buddies. There were none of that for me. I didn't have friends when I was little. My brothers were my friends.
Oprah: Was there ever a place where - because you know children - because I remember talking to myself and playing with my dolls - was there...and I think every child needs a place to escape into, a child's world, a child's imagination, was there ever a time you could do that?

Michael: No. And that is why I think because I didn't have it then, I compensate for that. People wonder why I always have children around, becasue I find the thing that I never had through them, you know Disneyland, amusement parks, arcade games. I adore all that stuff because when I was little it was always work, work, work from one concert to the next. If it wasn't a concert it was the recording studio, if it wasn't that it was TV shows or picture sessions. There was always something to do.
Oprah: Did you feel - Smokey Robinson said this about you, and you have so many other people, that you were like an old soul in a little body.
Michael: I remember hearing that all the time when I was little. They used to call me a 45 year-old midget wherever I went. I just used to hear that and wherever I went...just like when some people said when you were little and you started to sing did you know you were that good? And I say I never thought about it, I just did it and it came out. I never thought about it really.
Oprah: So here you were, Michael Jackson, you all had hits, you all had so many hits - four hits in a row - and you were crying because you couldn't be like other kids.
Michael: Well, I loved show business and I still love show business, but then there are times you just want to play and have some fun and that part did make me sad. I rememeber one time we were getting ready to go to South America and everything was packed up and in the car ready to go and I hid and I was crying because I really did not want to go, I wanted to play. I did not want to go.

Oprah: Were your brothers jealous of you when you started getting all the attention?
Michael: Not that I know of, no.
Oprah: You never felt a sense of jealousy?
Michael: Oh, let me think, no. No, I think they were always happy for me that I could do certain things, but I've never felt jealousy among them.
Oprah: Do you think they are jealous of you now?
Michael: I wouldn't think so. I don't think so, no.
Oprah: No. What's your relationship with your family? Are you close still?
Michael: I love my family very much. I wish I could see them a little more often than I do. But we understand because we're a show business family and we all work. We do have family day when we all get together, we pick a person's house, it might be Jermaine's house or Marlon's house or Tito's house and everyone will come together in fellowship and love eachother and talk and catch up on who's doing what and...
Oprah: You weren't all upset about LaToya and LaToya's book and the things that LaToya has said about the family?
Michael: Well, I haven't read LaToya's book. I just know that I love my sister dearly, I love LaToya and I always will and I always see her as the happy, loving LaToya that I remember growing up with. So I couldn't completely answer on that.
Oprah: Do you feel that some of the things that she's been saying are true?
Michael: I couldn't answer Oprah, honestly I haven't read the book. That's the honest truth.
Oprah: Well, let's go back to when you were growing up and feeling all of this, well, I guess it's a sence of anguish, I guess, so there was no one for you to play with othere than your brothers. You never had slumber parties?
Michael: Never.
Oprah: So I'm wondering for you, being this cute little boy who everybody adopted and everybody who comes up to you they're pulling your cheeks and how cute, how adolescence going through that duck stage where everything's akward, and I'm wondering when you started to go through adolescence having been this child superstar, was that a particularly difficult time for you?
Michael: Very, very, very difficult, yes. Because I think every child star suffers through this period because you're not the cute and charming child that you were. You start to grow, and they want to keep you little forever.
Oprah: Who's they?
Michael: The public. And um, nature takes it's course.
Oprah: It does.
Michael: Yes, and I had pimples so badly it used to make me so shy. I used not to look at myself. I'd hide my face in the dark, I wouldn't want to look in the mirror and my father teased me and I just hated it and I cried everyday.
Oprah: Your father teased you about your pimples?
Michael: Yes and tell me I'm ugly.
Oprah: Your father would say that?
Michael: Yes he would. Sorry Joseph.
Oprah: What's your relationship like with him?
Michael: I love my father but I don't know him.
Oprah: Are you angry with him for doing that? I think that's pretty cruel actually.
Michael: Am I angry with him?
Oprah: Because adolescence is hard enough without a parent telling you that you're ugly.
Michael: Am I angry with him? Sometimes I do get angry. I don't know him the way I'd like to know him. My mother's wonderful. To me she's perfection. I just wish I could understand my father.
Oprah: And so let's talk about those teen years. Is that when you started to go inside yourself? Because obviously you haven't spoken to the world for 14 years. So you went inside, you became a recluse. Was it to protect yourself?
Michael: I felt there wasn't anything important for me to say, and those were sad, sad years for me.
Oprah: Why so sad? Because on stage you were performing, you were getting your Grammys. Why so sad?
Michael: Oh, there's a lot of sadness about my past and adolescence, about my father and all of those things.
Oprah: So he would tease you, make fun of you.
Michael: Yes.
Oprah: Would he...did he ever beat you?
Michael: Yes.
Oprah: And why would he beat you?
Michael: He saw me, he wanted me, I guess...I don't know if I was his golden child or whatever, but he was very strict, very hard, very stern. Just a look would scare you.
Oprah: And were you scared of him?
Michael: Very. Like, there's been times when he'd come to see me, I'd get sick, I'd start to regurgitate.
Oprah: As a child or as an adult?
Michael: Both. He's never heard me say this. I'm sorry, please don't be mad at me.
Oprah: Well I mean, I suppose everybody has to take responsibility for what they've done in life. And your father is one of those people who also have to take responsibility.
Michael: But I do love him.
Oprah: Yes. I understand this.
Michael: And I am forgiving.
Oprah: But can you really forgive?
Michael: I do forgive. There's so much garbage and so much trash that's written about me it is so untrue, they're complete lies, and those are some of the things I wanted to talk about. The press has made up so much...God...awful, horrifying stories...it has made me realize the more often you hear a lie, I mean, you begin to believe it.
(commercial break)
Oprah: Um, we talked about all of the rumors just before we went to the break and there are so many. First of all, I have been in this house getting prepared for this and I've been all over the house, upstairs when you weren't looking, looking for that oxygen chamber, and I cannot find an oxygen chamber anywhere in the house.
Michael: That, that story is so crazy, I mean it's one of those tabloid things, it's completely made up.
Oprah: (picture of Michael in an oxygen chamber shown on camera) OK, but you are in something there, there's a picture of you, where did that come from? How did it get started?
Michael: That's...I did a commercial for Pepsi and I was burned very badly and we settled for 1 million dollars and I gave all the money...like, we bulit this place called the Michael Jackson Burn Centre and that's a piece of technology used for burn victims, right. So I'm looking at the piece of technology and decide to go inside it and just to hammer around, somebody takes the picture, when they process the picture the person who processes the picture says, "Oh Michael Jackson". He made a copy and these pictures went all over the world with this lie attached to it. It's a complete lie, why do people buy these papers? It's not the truth I'm here to say. You know, don't judge a person, do not pass judgement, unless you have talked to them one on one. I don't care what the story is, do not judge them because it is a lie.
Oprah: You're right and that story, it was just like it had legs.
Michael: It's crazy. Why would I want to sleep in a chamber? (laughs)
Oprah: The rumor was that you were sleeping in the chamber because you didn't want to grow old.
Michael: That's stupid. It's completely made up. I'm embarrassed. I'm willing to forgive the press, or forgive anybody, I was taught to love and forgive, which I do have in my heart, but please don't believe these crazy, horrifying things.
Oprah: Did you buy the Elephant man's bones? Were you trying to get them for...
Michael: No. That's another stupid story. I love the story of the Elephant man, he reminds me of me a lot, and I could relate to it, it made me cry because I saw myself in the story, but no I never asked for the...where am I going to put some bones?...
Michael: ....and why would I want some bones?
Oprah: I don't know. So where did that story come from?
Michael: Someone makes it up, and everybody believes it. If you hear a lie often enough, you start to believe it.
Oprah: Yes and people make money selling tabloids.
Michael: Yes
Oprah: All right. Just recently there was a story, and I know one of your attorneys held a news conference, there was a story about you wanting to have a little white boy play you in a Pepsi commercial.
Michael: That is so stupid. That is the most ridiculous, horrifying story I've ever heard. It's crazy. Why, number one, it's my face as a child in the commercial, me when I was little, why would I want a white child to play me? I'm a black American, I am proud of my race. I am proud of who I am. I have a lot of pride and dignity. That's like you wanting an oriental person to play you as a child. Does that make sense?
Oprah: OK, then let's go to the thing that is most discussed about you, that is, the color of your skin...is most obviously different than when you were younger, and so I think it has caused a great deal of speculation and controversy as to what you have done or are doing, are you bleaching your skin, and is your skin getting lighter because you don't like being black?
Michael: Number one, as far as I know of there is no such thing as skin bleaching. I have never seen it, I don't know what it is.
Oprah: Well they used to have those products, I remember growing up always hearing "always use bleach and glow", but you have to have about 300,000 gallons.
Michael: OK, but number one, this is the situation. I have a skin disorder that destroys the pigmentation of my skin, it's something that I cannot help, OK? But when people make up stories that I don't want to be what I am it hurts me.
Oprah: So it is...
Michael: It's a problem for me that I can't control...but what about all the millions of people who sit out in the sun, to become darker, to become other than what they are. No one says nothing about that.
Oprah: So when did this start? When did your...when did the color of your skin start to change?
Michael: Oh boy, I don't....sometime after Thriller, around Off The Wall, Thriller, sometime around then.
Oprah: But what did you think?
Michael: It's in my family, my father said it's on his side. I can't control it, I don't understand. I mean it makes me very sad. I don't want to go into my medical history because that is private, but that's the situation here.
Oprah: So OK, I just want to get this straight, you are not taking anything to change the color of your skin?
Michael: Oh God no, we tried to control it and using make-up evens it out because it makes blotches on my skin. I have to even out my skin. But you know what's funny, why is that so important? That's not important to me. I'm a great fan of art. I love Michaelangelo, if I had a chance to talk to him or read about him I would want to know what inspired him to become who he is, the anatomy of his craftsmanship, not about who he went out with last night....what's wrong with....I mean that's what is important to me.
Oprah: How much plastic surgery have you had?
Michael: Very, very little. I mean you can count on my two fingers. I mean let's say this, if you want to know about those things, all the nosey people in the world, read my book Moonwalk, it's in my book. You know, let's put it this way, if all the people in Hollywood who have had plastic surgery, if they went on vacation, there wouldn't be a person left in town.
Oprah: Mmmm, I think you might be right.
Michael: I think I am right. It would be empty.
Oprah: Did you start having plastic surgery because of those teen years because of not liking the way you looked?
Michael: No, not really. It was only two things. Really, get my book, it's no big deal.
Oprah: You don't want to tell me what it is? You had your nose done, obviously...
Michael: Yeah, but so did a lot of people that I know.
Oprah: And so, when you hear all these things about you, and there have been more...
Michael: I've never had my cheekbones done, never had my eyes done, never had my lips done and all this stuff, they just go too far...
Oprah: Are you pleased with the way you...
Michael: I'm never pleased with anything, I'm a perfectionist, it's part of who I am.
Oprah: And so when you look in the mirror now and see the image that looks back at you are there days when you say I kinda like this, or I like the way my hair...
Michael: No, I'm nev...
Oprah: ....or I'm kinda cute today...
Michael: ...(giggles)...cute today....no, I'm never pleased with myself. No, I try not to look in the mirror.
Oprah: I have to ask you this, so many mothers in my audience have said to please ask you this question. Why do you grab your crotch?
Michael: (giggels) Why do I grab my crotch?
Oprah: You've got a thing with your crotch going on there.
Michael: I think it happens subliminally. When you're dancing, you know, you are just interpreting the music and the sounds and the accompaniment. If there's a driving base, if there's a chello, if there's a string, you become the emotion of what the sound is. So if I'm doing a movement and I go "Bam" and I grab myself it's...it's the music that compels me to do it. It's not that I'm saying that I'm dying to grab down there and it's not in a great place, you don't think about it, it just happens. Sometimes I'll look back at the footage and I go...and I go, "Did I do that?", so I'm a slave to the rhythm,...(smoke detectors go off in the house)...yeah, OK.
(commercial break - some of Michael's major achievements shown on tape)
Oprah: When you have broken all those records, when you have the number on album ever sold, when you've broken every record there is to break, when you become an icon of an industry, is there always the pressure to do something bigger and something better?
Michael: Oh gee, that is something, um, it makes it harder each time to follow up. You try be as original as you can be without thinking about statistics, just you go form the soul and from the heart.
Oprah: And so when you think of that what do you do, you go, you meditate, you think well now I will do the Superbowl.
Michael: Nooo....I just create out of my heart, really.
Oprah: Liz Taylor said you were king of pop, rock and soul. Where did this notion that you proclaimed yourself king of pop come from?
Michael: Well I didn't proclaim myself to be anything, I'm happy to be alive, I'm happy to be who I am. King of pop was first said by Elizabeth Taylor on one of the award shows. (the clip of Elizabeth saying this is shown)
Oprah: And that's where this all started?
Michael: Yes...and the fans...all the stadiums that we played at they'd bring banners saying king of pop and they chanted outside my hotel king of...so it became something that just happened all over the world.
Oprah: Do you go out, do you date?
Michael: Yes.
Oprah: Who do you date?
Michael: Well right now it's Brooke Shields. Well, we try not to be everywhere, go everywhere, it's mostly at home. She'll come over, I'll go to her houese, because I don't like going out in public.
Oprah: Have you ever been in love?
Michael: Yeah
Oprah: With Brooke Shields?
Michael: Yes, and another girl.
Oprah: And another girl? Let me ask you this, and it's embarrassing for me to ask you this, but I'm gonna ask you anyway, are you a virgin?
Michael: Uhhh....how could you ask me that question?
Oprah: I just want to know.
Michael: I'm a gentleman.
Oprah: You're a gentleman?
Michael: I'm a gentleman.
Oprah: I would interpret that to mean that you believe that a lady is a lady and therefore...
Michael: That's something that is private. I mean, it shouldn't be talked about openly. You can call me old fashioned if you want, but, you know, I mean that's very personal.
Oprah: So, you're not going to answer it?
Michael: I'm embarrassed.
Oprah: Well we would like to know whether or not there is a possibility that you are going to marry one day and have children?
Michael: I would feel like my life is incomplete if I do not because I adore the family life. I adore children and I adore that whole thing. And I would love to, that's one of my dreams, but I couldn't right now because I'm married, I'm married to my music and there has to be that closeness in order to do the kind of work that I want to do and...
Oprah: What kind of woman makes you...in the video we're going to see later, we premiere the world video....there's a line where you talk about being quenched, so what kind of a woman does that for you?
Michael: (singing) "Quench my desire"...Well Brooke, I've always liked her, and when I was little I used to stay with Diana Ross, me and my brothers stayed with her for years and I never said, but I always had a crush on her.
Oprah: You did?
Michael: Yes.
Oprah: I heard too, this was another one of those rumors, that you had proposed to Elizabeth Taylor at some point.
Michael: Elizabeth Taylor is gorgeous, beautiful, and she still is today, I'm crazy about her.
Oprah: Yeah, but did you propose to her?
Michael: I would like to have.
Oprah: Well, Elizabeth Taylor is here. Liz? Can we bring Liz out now? Liz had said she wanted to be here and hold your hand through this. You don't look like you need your hand held. Elizabeth Taylor!
Michael: Hi Elizabeth.
Oprah: Hi.
Elizabeth: Hi.
Oprah: Have a seat.
Elizabeth: Thank you.
Oprah: Did Michael ever propose to you?
Elizabeth: No! And I never proposed to him.
Oprah: Never did! What do you think is most misunderstood about Michael Jackson?
Elizabeth: All the things you mentioned. He is the least weird man I have ever known. He is highly intelligent, shrewd, intuitive, understanding, sympathetic, generous - to almost a fault, of himself.
Oprah: Uh huh.
Elizabeth: Uh, and he just, if, if he has any eccentricities it's that he is like larger than life and some people just cannot accept that or face it or understand it. His talent on stage, why I call him the king of pop, rock, soul, music, enetertainment, whatever...
Oprah: Yes
Elizabeth: ...there's nobody that can come near him. Nobody can dance like that, write the lyrics like that, the music, uh, cause the kind of excitement he does.
Oprah: And why do you think you all are such good friends? What has brought about this kind of bond? Because people try to make this weird.
Elizabeth: Well it's not. I mean our childhoods are very similiar, and we had that from the very beginning in common. Um, I was a child star at nine, had an abusive father, um, and that kind of brought us together in the very beginning.
Oprah: And what is it, I am going to ask Michael this question later on, but what is it you most want the world to know about him?
Elizabeth: What a wonderful, giving, caring, generous man he is, and how good he is.
Oprah: And he's funny too.
Elizabeth: Oh, he's wildly funny.
Oprah: He can crack some jokes, I tell you.
Elizabeth: Yes, but he is a good man.
Oprah: When we come back - Thank you for joining us too -
Elizabeth: That's fine.
Oprah: Cause I know you did not want to be on camera at first, but thank you. Coming up next, Michael is going to give us, not only a tour of his incredible amusement park and theatre, but also a very special dance performance. For all of you who say he is faking the Moonwalk with mirrors, we've got some proof coming up in a minute.
(commercial break - when the cameras come back Michael is driving Oprah to the movie theatre in a golf cart)
Oprah: Now this is what's shocking to me, that you even drive. What we're doing everybody, is that we are coming from Michael's house down to this amazing amusement park, which is oh, about several hundred yards from the house. And this is incredible.
Michael: Thank you.
Oprah: And I wnat to know whether or not you did this for yourself or did you do it for all the children that you entertain here?
Michael: For myself and the children.(he helps Oprah out of the cart) Every 3 weeks we - terminally ill children that come to uh -
Oprah: To the house?
Michael: Yes, yes.
Oprah: Make A Wish Foundation, Dream Street, Starlight, yes?
Michael: Every three weeks. And these are sick children, children with cancer. And I entertain them.
Oprah: Uh-huh.
Michael: And they come here to enjoy themselves.
Oprah: This is unbelievable. What I have to say is, these are, as I was talking to some kids that were here, these are not just grandma rides here. These are some major rides.
Michael: (laughs)
Oprah: I mean the Sea Dragon, the Ferris Wheel, and there's that Zipper over there.
Michael: The Wipeout.
Oprah: Yeah, the Wipeout and there are Bumper cars here, it's really -
Michael: Thank you. Well it brings out the child that lives in everybody. I love rides and things like that and I share it with the children.
Oprah: Were you able to that when you were a kid?
Michael: Not really. Sometimes, sometimes, but not often enough.
Oprah: But now you can anytime.
Michael: Everyday. It's right in my backyard.
Oprah: How often do you actually come out here and do this?
Michael: Whenever I'm here I come out and go on the rides.
Oprah: Well, is this a part of you, we were talking about earlier, the pain of growing up and not being able to experience all the things that kids normally experience and so now you are fullfilling all those fantasies.
Michael: To compensate, yes.
Oprah: Really?
Michael: Yes, it's very true.
Oprah: Do you think you can ever really recapture it though? Does it feel the same? I mean, I don't know.
Michael: (laughs) It's more fun.
Oprah: Really?
Michael: I wouldn't change the past if I could. I'm enjoying myself.
Oprah: And here we are inside the theatre. I had one too many sugar babies at that candy counter.
Michael: (laughs)
Oprah: But the candy is here for all the kids. Pinocchio is here, ET is here. Did you - what's fascinating to me about you is that obviously you have this child-like aura about you, and I see children with you and they play with you like you are one of them. But, a child did not do ths.
Michael: (laughs)
Oprah: A child did not put this together - this is really magnificent.
Michael: Well, thank you. I, I love to do things for children and I try to imitate Jesus - I am not saying I am Jesus, I'm not saying that.
Oprah: Yes, we're clear on that.
Michael: Right, I'm trying to imitate Jesus in the fact that he said to be like children, to love children, to be as pure as children and to make yourself as innocent and to see the world through eyes of wonderment and the whole magical quality of it all - and I love that. And we'll have like a hundred bald headed children, they all have cancer and they're all running around...
Oprah: Uh-huh.
Michael: ...and they are enjoying themselves and it makes me cry happy tears that I was able to do this for them, you know?
Oprah: Uh-huh.
Michael: Makes me so pleased inside.
Oprah: Well, when I came here to, um, about a month ago to shoot a commercial with you promoting tonight's event, one of the things that really impressed me the most - I hope you guys are getting shots of this. I don't know if you are, if all the cameras are on us, but - oh there are other cameras - is that there are, built inside the walls here - beds - beds for some of these sick children who come. And what I realized when I saw this is you have to be a person who really cares about children to build it into your architecture.
Michael: Yes, yes. We have children that come who are - intraveneously - they are very sick, bedridden...
Oprah: They can't sit up.
Michael: Right. They can't sit up, and these beds, they are hospital beds. You push a button you go up or you go down and they are able to watch. We have a magic show, we show the current films, there's cartoons, anything you know, anything so they can escape to that world of magic that they don't have a chance to experience, the world I was deprived of when I was little.
Oprah: Now let me ask you this. You know I believe everything happens in people's lives for a reason. Do you think that had you not missed a lot of, uh, the life and fun and fantasy of childhood that you would be so in touch with children today. Would you relate to them as you do?
Michael: I probably would, but not as much. That's why I wouldn't change a thing.
Oprah: Really?
Michael: Because I am happy with the way things are and my caring for young people and everything.
Oprah: Are you really happy now, because you seemed so sad for a long time.
Michael: (laughs) I was sad for years and years. But I'm happy, I'm getting there. Yes, I'm very happy.
Oprah: What makes you happier?
Michael: Being able to give back, you know, and to help other people.
Oprah: Uh-huh.
Michael: Heal The World Foundation which I've formed, which helps children in healing the world. We're doing Heal L.A which is, uh, we have 3 primary goals: Immunizing of children, mentoring a big brothers, big sisters program, and educating in drug abuse. Jimmy Carter has teamed up with us to do Heal Atlanta and we're going to go from state to state healing - you know we've gone to Sarajevo, we've done lots of places.
Oprah: I know, I know, we have photos from you all over the world where you are with all these children. One of the things I was saying before we went to the last break, before the alarm went off in the house and all that...
Michael: Yeah.
Oprah: ...is that, uh, we were talking about rumors. One of the strangest ones I heard was that when you're moonwalking you're faking it. That you have some mirrors in your socks someplace.
Michael: Oh, boy!
Oprah: And it's not really real.
Michael: No, that's not true.
Oprah: How did you, first of all, you know we've spent do much time trying to dispel the rumors, trying to get the truth out that I haven't really had an opportunity to talk to you about how you concieve your music, how you conceive the dance. Where did the moonwalk come from?
Michael: Well, the moonwalk came from these beautiful children, the black kids who live in the ghettos, the inner cities, who are brilliant, they just have that natural talent for dancing. Any of these new - the running man - any of these dances, they come up with these dances, all I did was enhance the dance.
Oprah: OK, I want to see you dance.
Michael: Oh, God, no, no.
Oprah: I want to see you dance. I want to see you dance, live.
Michael: No, no. I can show you a step or two. But, I'm a little rusty right now.
Oprah: A little rusty?
Michael goes onto the stage and does a few steps to Dangerous)
Michael: That's the moonwalk. Wait, you need to catch it from the sideways.
Oprah: You gotta turn sideways?
Michael: Are you from the front?
Oprah: Yeah, we got ya!
Michael: Catch it from the sideways!
Oprah: OK. Just show me slow motion. Could you show me slow motion?
Michael: OK, wait, it's like pushing and then there's like a popping type of thing.(stops dancing and comes down from the stage)
Michael: I'm sorry.
Oprah: (applauding) Well, I saw it live, I saw it live. And so you took it from the kids who were doing it?
Michael: Yeah, because um, I think they are the real dancers.
Oprah: Yeah. And when you are, for instance, when we were here before, when we were here before to shoot that commercial you were...
Michael: You were supposed to do this with me! (laughing)
Oprah: I don't know how to do this!
Michael: (laughing)
Oprah: You know I don't know how to do this!
Michael: (laughing)
Oprah: You know what? I mean all the things that were printed in the tabloids, the only one thing that's ever been true was when they said that I couldn't dance. Now that's the truth!
Michael: (laughs)
Oprah: When we were here the last time shooting the commercial, you were like in between shots running off and conceiving the dance, choreographing the dance, you were up all night dancing.
Michael: For the Superbowl?
Oprah: Yes, yes.
Michael: Yes, well...I'm never satisfied. Even when I see something I've done and people say oh it was phenomenal - when I did Motown 25 and I did the moonwalk for the first time, I was backstage crying afterwards.
Oprah: Why?
Michael: Because I was unhappy.
Oprah: You cried after Motown 25?
Michael: After Motown 25, yes. But then as I was walking to the car there was this little boy, he was like 12, a little Jewish kid, and he said "oooo, you were amazing,who taught you to ever dance like that?" And for the first time I felt like I did a good job. Because I know children don't lie and I just felt so good about it then.
Oprah: You wanted to, you felt so good, you probably wanted to say (imitating Michael) Hee-hee!
Michael: (laughs) Hee-hee!
Oprah: I want you to sing something a cappella for me, if you can.
Michael: Oh, no! What could I sing?
Oprah: Who Is It, you know do that whole little beat thing, since we're here in the theatre.
Michael: Oh, boy, what could I sing? Who Is It?
Oprah: Where did that hee-hee thing come from? Hee-hee.
Michael: I dunno it just came...hee-hee (starts to sing Who Is It)
Oprah: Owww! Fabulous!
Michael: I mean, you wanted me to do it. I get embarrassed. I'm sorry, I get embarrassed.
Oprah: I like it very much. Thank you very much for that. We're going to come back with more of Michael Jackson live. - That was great (hugs Michael - commercial break)
Oprah: One of the reasons we wanted to look at that piece when we went to break there was because music videos used to just be you, used to be just people singing their songs until you came along and changed music videos. Did you know when you first conceived your first one that was what you were doing?
Michael: Yeah. The idea was to make something that was a story so it had a beginning, a middle and an ending.
Oprah: Uh-huh.
Michael: So it felt like a mini movie, that's what I wnated to do. And that is what we did with Beat It and Thriller and Smooth Criminal and all those type of things.
Oprah: So when you start to look at a piece of work or look at a piece of music, are you thinking about how you are going to -
Michael: Sometimes. Yes, that's very true.
Oprah: Uh-huh. I wonder what it feels like, I will never know since I cannot sing one thing, but, what it feels like to be on stage with a sea of people, a sea of people. One of the things that impressed me in putting the peices together for you, is all around the world the responce to you is so incredible. I just wanted to, for the rest of you in the world who haven't seen how people respond to Michael Jackson to take a look.
(cuts to concert clips and crowd scenes from around the world)
Oprah: So when you're standing there and there's a sea of people around you, screaming your name as they were, what does it feel like?
Michael: Love. You just feel lots of love, and I feel blessed and honoured to be able to be an instrument of nature that was chosen to give them that, what I give them. I'm very honoured and happy about that.
Oprah: An instrument of nature - that's an interesting way to describe yourself.
Michael: Thank you, yes.
Oprah: Are you very spiritual?
Michael: In what sense?
Oprah: I mean, do you, do you meditate? Do you understand that there's someting bigger than yourself at work here?
Michael: I believe in God, absolutely, absolutely, very much.
Oprah: Uh-huh. And I believe everybody comes to the world for a reason. I think, um, most of us spend our lives trying to figure out what the purpose of our being here is. What do you think yours is?
Michael: My purpose?
Oprah: Uh-huh.
Michael: Oh boy. I think um, to give in the best way I can through song and through dance and through music. I mean, I am committed to my art. I believe that all art has as it's ultimate goal the union between the material and the spiritual, the human and the divine. I believe that to be the reason for the very existence of art.
Oprah: Uh-huh.
Michael: And um, I feel I was chosen as an instrument to just give music and love and harmony to the world. To children of all ages, and um, adults and teenagers.
Oprah: Do you think that by talking now, setting the record straight for yourself, that maybe people will be able to focus more attention to your music and not judge you for anything other than the kind of music that you play?
Michael: I would hope so. I would love that.
Oprah: Well, I hope that comes out of this too. I'm also excited that the world is watching, and because the world is watching, we thought this was a good time to let the world see the world premiere of Give In To Me.
(video of Give In To Me shown)
Oprah: So, we want to know how it starts on a piece of paper - "quench my desire" - and turns into that?
Michael: Well, Give In To Me, I wanted to write another song, you know that was kinda exciting and fun and had a rock edge to it. You know, like when I did Beat It and Black Or White. And Slash, who's a dear friend of mine - we love animals and things like that - he wanted to play guitar and I wanted him to play guitar. We got together and we went to Germany and we shot this thing in just like 2 hours. We had no time at all to shoot it. We wanted it to be like a rock concert and that's how it ends up - that's the result.
Oprah: You mentioned animals. I know everyone's going to ask me when I leave here where are all the animals? I said it in the opening, I expected chimps to be jumping all over the living room and I didn't see any. Where's Bubbles?
Michael: (laughs) Well, the animals are everywhere. They're in their habitats. They're all over the ranch. And they come out in the day time and they play and jump around, they have their own playground and area.
Oprah: Why, why were you so fascinated by animals, do you think - ?
Michael: Because I find in animals the same thing I find so wonderful in children. That purity, that honesty, where they don't judge you, they just want to be your friend. I think that is so sweet.
Oprah: I do too. We'll be right back with Michael Jackson Live.
(commercial break)
Oprah: We're live at Michael Jackson's house, in his theatre and we asked NBC for 90 minutes. I don't think it was enough time.
Michael: (laughs)
Oprah: I think we've cleared up all the rumors though. There are no chimps running around the house -
Michael: (laughs)
Oprah: No oxygen tank in the house. I don't know, are you going to lay off the crotch a little?
Michael: (laughs) Ask the music!
Oprah: Ask the music will you lay off the crotch. Oh, we didn't get to the inauguration. Did you tell President Clinton that you had to be the only person there singing?
Michael: That is horrible. That is the stupidest, craziest story that I have ever heard. I mean, why would I just want me and nobody else to be on the show, just me? That's so stupid, to me. I mean it's crazy. That's not even in my heart. I would never say anything like that. Again, somebody made it up and the whole world believed it. It's so false, it's incredible.
Oprah: What do you want, want most - what do you want the world to know about you most? I asked Liz that of you, what do you want them to know?
Michael: Like to be remembered for?
Oprah: Not to be remembered for - what about now? Forget remembered!
Michael: Oh known for now! As to be an artist, a great artist. I, I love what I do and I would love people to love what I do and to be loved. I just simply want to be loved wherever I go. All over the world, because I love people of all races from my heart with true affection.
Oprah: Hmmm. You know, Gene Siskel who's a movie critic asked me this question once. And I loved the question, so I am going to ask you.
Michael: Yeah?
Oprah: You're 34 years old. What do you know for sure?
Michael: Hmmm...what do I know for sure?
Oprah: What do you know for sure?
Michael: Oh boy, I'm still learning. I mean, life is an education for me. I can't say that I know anything for sure. I really believe that.
Oprah: I can't thank you enough for letting us in and I wish you all the happiness in the world. I loved being here because it makes me feel like a child again and one of the things I promised myself was that when this interview was over - live around the world - I was going to get on that Ferris Wheel.
Michael: (laughs)
Oprah: And that is exactly what I intend to do. I'm gonna take off my blue shoes and I'm gonna ride that Ferris Wheel.
Michael: (laughing)
Oprah: I'm gonna have a good time and have myself a little popcorn maybe, and maybe when it's all over you'll teach me how to do the moonwalk, when everybody's not looking!
Michael: OK, OK, that sounds good!
Oprah: Yeah! This was fun!
Michael: Yeah! Lots of fun!
(Michael and Oprah leave the theatre together and go to the amusement park)

DirtyDiana

Michael Jackson talks to Oprah (1993)

10 lutego 1993 roku Oprah Winfrey przeprowadziła wywiad z Michaelem na jego ranczu Neverland. Był to jego pierwszy wywiad od 14 lat.

Oprah: Dom Michaela Jacksona jest zupełnie inny niż ktokolwiek by się spodziewał. Myślałam, że będzie tu kilka lam chodzących po salonie i może trochę - hmm - szympansów skaczących dookoła. Nie zrozumcie mnie źle, nie byłam zupełnie w błędzie. Na tym liczącym 2700 akrów ranczu jest mnóstwo szokujących i zaskakujących miejsc, które zobaczycie w ciągu najbliższych 90 minut. Jednak to gdzie Michael Jackson je, śpi i żyje to po prostu piękny dom. Jest tu biblioteka wypełniona klasykami w skórzanych oprawach i z dziełami sztuki na ścianach, zupełnie nie to czego się spodziewaliśmy. Zanim spotkamy człowieka, który tu mieszka, ważne abyśmy wiedzieli kim jest, gdyż jego historia jest zupełnie niepowtarzalna.
[video pokazujące Michaela i jego rodzinę, w czasie gdy dorastał]
Oprah: Panie i panowie, Michael Jackson!
[Michael wchodzi do pokoju]
Oprah: Jak bardzo jesteś zdenerwowany?
Michael: Jak bardzo co?
Oprah: Jak bardzo zdenerwowany jesteś w tej chwili?
Michael: Właściwie wcale nie jestem zdenerwowany.
Oprah: Naprawdę nie jesteś?
Michael: Nie, właściwie nigdy się nie denerwuję.
Oprah: Nawet podczas swojego pierwszego wywiadu nadawanego na cały świat? Myślałam, że będziesz troszkę zdenerwowany, ale skoro nie jesteś to wspaniale, bo ja też nie będę się denerwować. Chciałam jeszcze powiedzieć całemu światu, że kiedy ustalaliśmy warunki tego wywiadu, powiedziałeś, że jesteś skłonny rozmawiać o wszystkim.
Michael: To prawda.
Oprah: Najprawdziwsza prawda. Oglądałam Cie na tym filmie, który pokazaliśmy z twoich wczesnych lat. Czy to przywołało w tobie wspomnienia?
Michael: Chichotałem się, bo dawno nie widziałem tych nagrań. Czy przywołało wspomnienia? Tak, ja i moi bracia, których bardzo kocham, wspaniałe momenty.

Oprah: Widziałam, ze śmiałeś się gdy zobaczyłeś siebie śpiewającego "Baby, baby, baby".
Michael: Tak, uważam, że James Brown jest geniuszem, wiesz, kiedy jest z Famous Flames, niewiarygodne. Zwykłem oglądać go w telewizji i wściekałem się na kamerzystów, bo za każdym razem gdy naprawdę zaczynał tańczyć robili zbliżenie i nie mogłem zobaczyć jego stóp. Krzyczałem: "pokażcie go, pokażcie go", żebym mógł patrzeć i uczyć się.

Oprah: Więc był on dla ciebie wielkim mentorem?
Michael: Ogromnym, ogromnym.
Oprah: Kto jeszcze?
Michael: Jackie Wilson, którego podziwiam jako artystę, i oczywiście muzyka Motown. Bee Gees, którzy są znakomici. Kocham wspaniałą muzykę.
Oprah: Kiedy oglądam te twoje nagrania, a naprawdę składając to video widziałam chyba każdy fragment filmu, na którym się znalazłeś; kiedy oglądam te taśmy, szczególnie te z lat młodzieńczych, sprawiasz wrażenie jakby życie w ciebie wstępowało, gdy wchodzisz na scenę. Czy poza scena byłeś tak samo szczęśliwy jak na scenie?
Michael: Scena była dla mnie domem. Najlepiej się tam czułem i gdy ją opuszczałem byłem smutny.

Oprah: Naprawdę?
Michael: Tak.
Oprah: Smutny od początku, odkąd to się wszystko zaczęło. Dlaczego byłeś taki smutny?
Michael: Samotny, smutny, zmuszony stawić czoło popularności i wszystkiemu co się z tym wiąże. Czasami wspaniale się bawiłem z moimi braćmi, bitwy na poduszki i inne rzeczy, ale i tak zawsze płakałem z samotności.
Oprah: Ile miałeś lat, gdy to się zaczęło?
Michael: Oh, byłem bardzo mały, miałem 8, 9 lat.
Oprah: Kiedy staliście się sławni?
Michael: Tak.
Oprah: Więc jednak to nie wyglądało tak, jak mogło się wydawać reszcie świata, nam wszystkim...Pamiętam, że jak byłam małą, czarnoskórą dziewczynką chciałam poślubić Jackie Jacksona, twojego brata...Chodzi mi o to, że dla każdego z nas to co miałeś było najpiękniejszą rzeczą na świecie, kto nie chciałby mieć takiego życia?
Michael: Moje życie było piękne, w byciu sławnym jest wiele wspaniałych rzeczy. Chodzi mi o to że podróżujesz, spotykasz się z ludźmi, zwiedzasz, jest świetnie. Ale jest też druga strona, na którą nie narzekam. Ale jest tak dużo prób, w które musisz włożyć wiele czasu i serca.
Oprah:Czy czujesz się...Pewnego dnia rozmawiałam z Suzanne de Passe, która pracowała z wami w Motown, dbała o was wszystkich i znalazła dla was stroje do Ed Sullivan show. Rozmawiałyśmy o tym czy to [twoje dzieciństwo] naprawdę było stracone czy nie. Było?
Michael: Właściwie teraz to do mnie dochodzi... Miałem zajęcia szkolne po 3 godziny z korepetytorem i zaraz po tym udawałem się do studio i nagrywałem. I nagrywałem godzinami, póki nie musiałem iść spać. Pamiętam, że w drodze do studio mijałem park i widziałem te wszystkie bawiące się dzieciaki i płakałem, było mi tak przykro, bo zamiast bawić się, ja musiałem pracować.

Oprah: Chciałabym wrócić do tamtych lat i pokazać kilka zdjęć z twojego dzieciństwa.
Michael:OK.
[video z małym Michaelem]
Oprah: Suzanne mówiła, że dużo cie to kosztowało. Chciałabym wiedzieć jak duża była to cena, stracone dzieciństwo czy taki rodzaj życia?
Michael: Hmm, nie robisz tego co inne dzieciaki. Przyjaciele, imprezy z noclegiem, znajomi. Nie miałem niczego z tych rzeczy. Nie miałem przyjaciół gdy byłem mały. Moi bracia byli moimi przyjaciółmi.
Oprah:Czy było takie miejsce - bo wiesz jakie są dzieci - pamiętam jak mówiłam sama do siebie i bawiłam się lalkami - ...i myślę, że każde dziecko potrzebuje takiego miejsca do którego może uciekać, takiego dziecięcego świata, dziecięcej wyobraźni, czy ty kiedykolwiek miałeś na to czas?
Michael: Nie. I właśnie myślę, że dlatego, że wtedy tego nie miałem, wynagradzam to sobie teraz. Ludzie zastanawiają się dlaczego zawsze otaczam się dziećmi. Dlatego, że dzięki nim znajduję to, czego wcześniej nie miałem, wiesz Disneyand, parki rozrywki, zabawy. Uwielbiam te wszystkie rzeczy, bo kiedy byłem mały zawsze była tylko praca, praca, praca, od jednego koncertu do następnego. A jeśli nie koncerty to nagrania w studio, jeśli nie one to występy w telewizji albo sesje zdjęciowe. Zawsze było coś!
Oprah: Czy czułeś się - ...Smokey Robinson powiedział o tobie, i wiele innych osób, że byłeś jak dusza starego człowieka w malutkim ciałku.
Michael: Pamiętam, że słyszałem to cały czas gdy byłem mały. Wszędzie nazywano mnie 45-letnim karłem. Słyszałem to gdziekolwiek się ruszyłem... Zupełnie jak to, gdy pytali 'Czy gdy byłeś mały i dopiero zaczynałeś śpiewać wiedziałeś że jesteś taki dobry?' A ja odpowiadałem, że nigdy się nad tym nie zastanawiałem, po prostu to robiłem. Nigdy o tym nie myślałem, naprawdę.
Oprah: A więc tak to było, Michael Jackson, mieliście wszyscy same hity, mieliście tak dużo hitów- cztery hity pod rząd - a ty płakałeś, bo nie mogłeś być jak inne dzieci.
Michael: Kochałem show-biznes i nadal go kocham, ale czasem było tak, że po prostu chciałem pograć czy pobawić się z innymi dziećmi i ta część sprawiała, że byłem smutny. Pamiętam jak kiedyś przygotowywaliśmy się do wyjazdu do Ameryki Południowej i wszyscy byli spakowani i gotowi do jazdy i czekali w samochodzie, a ja się schowałem i płakałem bo naprawdę nie chciałem jechać, chciałem się bawić. Nie chciałem wyjeżdżać.
Oprah: Czy twoi bracia byli zazdrośni kiedy zaczynałeś skupiać na sobie całą uwagę?
Michael: Z tego co wiem to nie, nie.
Oprah: Nigdy czułeś tej zazdrości?
Michael: Pozwól mi się zastanowić, nie. Nie, myślę, że zawsze cieszyli się, że mogę robić to, co chcę robić i nigdy nie czułem z ich strony zazdrości.
Oprah: Myślisz, że zazdroszczą Ci teraz?
Michael: Nie wydaje mi się. Nie sądzę, nie.
Oprah: Nie. Jakie są twoje relacje z rodziną. Czy wciąż jesteście blisko?
Michael: Bardzo kocham moją rodzinę. Chciałbym widywać ich trochę częściej niż teraz. Ale rozumiemy [że to niemożliwe] bo jesteśmy show-biznesową rodzina i wszyscy pracujemy. Mamy takie dni rodzinne, kiedy wszyscy się spotykamy, wybieramy czyjś dom, to może być dom Jermaine'a, dom Marlon'a czy Tito i całe towarzystwo się zbiera, wszyscy się kochamy i rozmawiamy, dowiadujemy się kto co robi i...
Oprah: Nie byłeś zły na LaToyę i na jej książkę? Na to, co napisała o waszej rodzinie?
Michael: Cóż, nie czytałem jej książki. Głęboko kocham moją siostrę, kocham LaToyę i zawsze będę ją kochał i widział ją jako szczęśliwą i kochającą LaToyę, którą była gdy dorastaliśmy. Więc kompletnie nie mogę opowiedzieć.
Oprah: Czy myślisz, że coś z tego co powiedziała jest prawdą?
Michael: Nie mogę ci odpowiedzieć Oprah, szczerze, nie czytałem tej książki. To szczera prawda.
Oprah: Przenieśmy się do czasów twojej młodości kiedy czułeś to wszystko, więc, myślę, że na tym polegało twoje cierpienie, kiedy nie było nikogo, prócz twoich braci, z kim mógłbyś sie bawić. Nigdy nie miałeś imprez z noclegiem?
Michael : Nigdy.
Oprah: Zastanawia mnie, byłeś tym słodkim, małym chłopczykiem, którego wszyscy uwielbiali, każdy kto cie odwiedzał tarmosił ci policzki i mówił, że jesteś słodki. Jak przechodziłeś okres dojrzewania, gdzie wszystko przeżywałeś z wyprzedzeniem, zastanawia mnie czy kiedy przez niego przechodziłeś, będąc dziecięcą supergwiazdą, czy był to dla ciebie szczególnie ciężki okres?
Michael: Bardzo, bardzo, bardzo trudny, tak. Myślę, że każda dziecięca gwiazda tego doznaje w czasie dojrzewania bo nie jest już tym słodkim i czarującym dzieciakiem jakim byłeś. Dorastasz, a oni chcą byś był taki malutki już na zawsze.
Oprah: Kto chce?
Michael: Publika. A natura i tak obiera swój kurs...
Oprah: O tak, obiera.
Michael: Tak, miałem paskudny trądzik i wpłynęło to na mój brak pewności siebie. Nie patrzyłem już na siebie. Chowałem swoją twarz w mroku, nie chciałem patrzeć w lustro, mój ojciec dokuczał mi, nienawidziłem tego, płakałem codziennie.
Oprah: Twój ojciec dokuczał ci z powodu trądziku?
Michael: Tak i mówił, że jestem obrzydliwy.
Oprah: Twój ojciec tak powiedział?
Michael: Tak. Przepraszam Joseph.
Oprah: Jakie są relacje między tobą a twoim ojcem?
Michael: Kocham mojego ojca, ale go nie znam.
Oprah: Jesteś na niego zły za to co robił? Myślę, że to faktycznie okrutne.
Michael: Czy jestem na niego zły?
Oprah: Ponieważ dojrzewanie jest wystarczająco trudne bez rodzica, który mówi ci, że jestes obrzydliwy.
Michael: Czy jestem na niego zły? Czasami się gniewam. Nie znam go w ten sposób w jaki chciałbym go znać. Moja mama jest cudowna. Według mnie jest idealna. Chciałbym tylko móc zrozumieć mojego ojca.
Oprah: Porozmawiajmy o tamtych latach, gdy byłeś nastolatkiem. Czy wtedy zacząłeś zamykać się w sobie? Bo w końcu nie przemawiałeś do świata przez 14 lat. Stałeś się samotnikiem. Czy to po to by chronić siebie?
Michael: Czułem, że nie mam nic ważnego do przekazania. I były to dla mnie smutne, smutne lata.
Oprah: Dlaczego takie smutne? Przecież występowałeś na scenie, odbierałeś nagrody Grammy. Co w tym smutnego?
Michael: Było wiele smutku w mojej przeszłości i w okresie dojrzewania. Przez mojego ojca i przez to wszystko.
Oprah: Więc dokuczał ci i śmiał się z ciebie?
Michael: Tak.
Oprah: Czy on...Czy kiedykolwiek cie bił?
Michael: Tak.
Oprah: Dlaczego cie bił?
Michael: Zobaczył mnie i chciał mnie dopaść, tak myślę... Nie wiem czy byłem jego złotym dzieckiem czy kimśtam, ale był bardzo surowy, bardzo ostry, srogi. Sam jego wzrok mógł cię przerazić
Oprah: I bałeś się go?
Michael: Bardzo. Czasami gdy mój ojciec przychodził do mnie, robiło mi się słabo i wymiotowałem.
Oprah: Gdy byłeś dzieckiem czy gdy byłeś już dorosły?
Michael: I wtedy i wtedy. Nigdy nie słyszał jak o tym mówię. Przepraszam, proszę nie bądź na mnie wściekły.
Oprah: Hmm, myślę, że wszyscy muszą brać odpowiedzialność za to co zrobili w życiu. I twój ojciec też musi wziąć za to odpowiedzialność.
Michael: Ale ja go kocham.
Oprah: Tak rozumiem to.
Michael: I mu wybaczam.
Oprah: Czy na prawdę możesz mu wybaczyć?
Michael: Wybaczam. Jest tyle bzdur i śmieci napisanych na mój temat, są tak nieprawdziwe, kompletne kłamstwa i o tym chciałbym porozmawiać. Media stworzyły tak dużo...Boże...okropnych, przerażających historii...dzięki temu dotarło do mnie to, że im częściej słyszysz jakieś kłamstwo, tym bardziej zaczynasz w nie wierzyć.
[przerwa na reklamy]
Oprah: Um, rozmawialiśmy o tych wszystkich pogłoskach zaraz przed przerwą, jest ich tak wiele. Na początek: byłam w tym domu by się przygotować i zwiedziłam cały. Byłam na górze, gdy nie patrzyłeś, szukając komory tlenowej i nie mogłam jej nigdzie znaleźć.
Michael: Ta, ta historyjka jest tak szalona! Chodzi mi o to, że jest to jedna z tych rzeczy które zostały kompletnie zmyślone przez tabloidy.
Oprah: [Na ekranie pojawia się zdjęcie Michaela w komorze tlenowej] OK, ale coś w tym jest, to jest zdjęcie na którym leżysz w komorze tlenowej, skąd to się wzięło? Jak to się wszystko zaczęło?
Michael: To jest... Kręciłem reklamę dla Pepsi i zostałem poważnie poparzony i dostałem milion dolarów odszkodowania, oddałem całą kwotę...i zbudowaliśmy tą placówkę i nazwaliśmy ją Centrum Poparzeń im. Michaela Jacksona, a to był kawałek technologii dla ofiar poparzeń. Więc popatrzyłem na to i postanowiłem tam wejść i zobaczyć jak tam jest, ktoś zrobił mi zdjęcie, ktoś kto to wywoływał spojrzał i powiedział "Oh, Michael Jackson". Zrobił kopię i to zdjęcie obiegło cały świat z dołączonym do niego kłamstwem. To kompletna bzdura, dlaczego ludzie kupują te gazety? To nie jest prawda. Wiesz, nie osądzaj osoby, nie wyrokuj, zanim nie porozmawiasz z nią sam na sam. Nie obchodzi mnie co to za historyjka, nie osądzaj mnie po tym, bo to jest kłamstwo.
Oprah: Masz rację, a ta historia tak szybko się rozprzestrzeniła.
Michael: To szaleństwo. Dlaczego miałbym spać w komorze? [śmiech]
Oprah: Plotka mówi, że powodem dla którego miałbyś spać w komorze było to, że nie chciałeś się zestarzeć.
Michael: To głupie i kompletnie zmyślone. Czuję się zażenowany. Chcę wybaczać mediom czy komukolwiek, uczono mnie kochać i wybaczać i to mam w sercu, ale proszę nie wierzcie w te szaleństwa i okropności.
Oprah: Kupiłeś kości człowieka-słonia? Dlaczego chciałeś je zdobyć…
Michael: Nie. To kolejna głupia historyjka. Kocham historię człowieka-słonia, bardzo mi mnie przypomina, mogę się z nim utożsamiać, to doprowadza mnie do łez bo widzę samego siebie w tej historii, ale nigdy nie chciałem zdobyć… i właściwie po co miałbym zdobywać jakieś kości? …I dlaczego chciałbym je mieć?...
Oprah: Nie wiem. Więc skąd ta historyjka?
Michael: Ktoś ją wymyślił i wszyscy w to uwierzyli. Jeśli słyszysz jakieś kłamstwo wystarczająco często zaczynasz w nie wierzyć.
Oprah: Tak, ludzie zarabiają na sprzedaży tabloidów.
Michael: Tak.
Oprah: Dobra. Teraz dosyć świeża historyjka, i wiem że jeden z twoich prawników zwołał w tej sprawie konferencje prasową, chodziło to, że chciałeś, by w reklamie Pepsi, zagrał ciebie biały chłopiec.
Michael: To takie głupie. To najbardziej niedorzeczna, okropna historia jaką kiedykolwiek słyszałem. To szaleństwo. Dlaczego skoro w reklamie ma być moja twarz z czasów gdy byłem dzieckiem, dlaczego chciałbym by zagrało mnie białe dziecko. Jestem czarnym Amerykaninem i jestem dumny z mojej rasy. Jestem dumny z tego kim jestem. Mam dużo dumy i godności. To tak jak byś ty chciała żeby ciebie grała mała Azjatka. Czy to ma sens?
Oprah: OK, porozmawiajmy o temacie najbardziej roztrząsanym, czyli o kolorze twojej skóry… jest zupełnie inny niż z czasów twojego dzieciństwa i myślę, że jest to przyczyną i świetnym powodem do spekulacji na temat tego, co ze swoją skórą robiłeś czy nadal robisz, czy wybielasz się dlatego bo nie chcesz być czarny?
Michael: Po pierwsze, z tego co wiem nie ma czegoś takiego jak wybielanie skóry. Nigdy nie widziałem takiego preparatu i nie wiem w ogóle co to jest.
Oprah: Były takie produkty, pamiętam, gdy byłam mała zawsze słyszałam ‘ zawsze używaj bleach and glow’, ale trzeba było mieć tego jakieś 300.000 galonów.
Michael: OK, ale sytuacja wgląda tak. Mam zaburzenia, które niszczą pigment w mojej skórze, to coś na co nie mogę nic poradzić, OK? Ale kiedy ludzie zmyślają te wszystkie historie, że nie chce być tym kim jestem to ich słowa mnie ranią.
Oprah: Więc to jest…
Michael: To problem nad którym nie mogę zapanować… Ale z drugiej strony co z tymi wszystkimi ludźmi którzy siedzą na słońcu tylko po to by ich skóra stała się ciemniejsza, by być kimś innym niż są. Nikt nic o tym nie mówi.
Oprah: Więc kiedy to się zaczęło? Kiedy… kiedy kolor twojej skóry zaczął się zmieniać?
Michael: Oh, ja nie… Gdzieś po Thrillerze, jakoś Off the Wall, Thriller, coś koło tego.
Oprah: Myślisz, że skąd to się wzięło?
Michael: Ta choroba była w mojej rodzinie, mój ojciec powiedział, że to od jego strony. Nie mogę tego kontrolować, nie rozumiem tego. To sprawia, że jestem smutny. Nie chce brnąć dalej w moja medyczną historię, bo to moja prywatność, ale tak to wygląda.
Oprah: OK, chciałabym tylko, żeby wszystko było jasne, nie bierzesz nic aby zmienić kolor swojej skóry?
Michael: O Boże, nie. Staraliśmy się to kontrolować używając makijażu, zasłaniając plamy na mojej skórze. Miałem takie skazy na skórze. Ale wiesz, to śmieszne, dlaczego to jest tak ważne? Dla mnie to w ogóle nic nie znaczy. Ja jestem fanem sztuki. Uwielbiam Michała Anioła, gdybym miał szanse porozmawiać z nim, poczytać o nim, chciałbym wiedzieć co go inspirowało do bycia tym kim jest, chciałbym znać anatomię jego rzemiosła, nie to, z kim umówił się wczoraj wieczorem… to nie w porządku, nie to się liczy.
Oprah: Ile przeszedłeś operacji plastycznych?
Michael: Bardzo, bardzo mało. Możesz policzyć na dwóch palcach. Jeśli ty czy inni dociekliwi chcą wiedzieć więcej na ten temat, niech przeczytają moją książkę ‘Mooonwalk’, wszystko jest w tej książce. Spójrz na to w ten sposób, jeśli wszyscy ludzie w Hollywood, którzy mieli operacje plastyczne wyjechaliby na wakacje, w mieście nikogo by nie było.
Oprah: Mmmm, myślę, że możesz mieć racje.
Michael: Myślę, że mam rację. Miasto byłoby puste.
Oprah: Zacząłeś przechodzić operacje dlatego bo nie lubiłeś swojego wyglądu gdy byłeś nastolatkiem?
Michael: Nie, nie do końca. Były tylko 2 przypadki. Naprawdę, przeczytaj moją książkę, to nie było nic wielkiego.
Oprah: Nie chcesz mi powiedzieć co to było? Na pewno nos…
Michael: Tak, tak jak wiele osób, które znam.
Oprah: Więc, kiedy słyszysz te wszystkie rzeczy o tobie, że było tego więcej…
Michael: Nigdy zrobiłem sobie kości policzkowych, oczu, ust, i wszystkich tych rzeczy, oni przesadzają…
Oprah: Czy jesteś zadowolony z tego jak…
Michael: Nigdy nie jestem zadowolony, jestem perfekcjonistą, taki właśnie jestem.
Oprah: Więc gdy teraz patrzysz w lustro i widzisz swoje odbicie, czy są takie dni kiedy mówisz: podoba mi się to, czy moje włosy są ładne…
Michael: Nie, nigd…
Oprah: …lub ale ze mnie słodziak…
Michael:…(chichot)…ze mnie słodziak… nie, nigdy nie jestem zadowolony z mojego wyglądu. Nie, staram się nie patrzeć w lustro.
Oprah: Muszę cie jeszcze o to zapytać, tyle matek spośród mojej publiczności mnie o to prosiło. Dlaczego chwytasz się za krocze?
Michael: (chichot) Dlaczego chwytam się za krocze?
Oprah: Coś w tym musi być skoro stale to powtarzasz.
Michael: Myślę, że to się dzieje samoczynnie. Kiedy tańczysz, interpretujesz muzykę. Gdy to jest bas, smyczki, gitara, stajesz się emocjami które ta muzyka ci przekazuje. Gdy robię jakiś ruch, robię ‘Bam’ chwytam się i… to muzyka nakazuje mi to zrobić. To nie jest tak, że mówię sobie, że nie mogę się doczekać kiedy się tam złapie i to nie jest wspaniałe miejsce, nie myślę o tym, to się po prostu dzieje. Niekiedy gdy spojrzę na materiał który został nagrany, mówię: ‘Zrobiłem tak?’, jestem niewolnikiem rytmu, OK?
[Alarm wykrywacza dymu-Przerwa na reklamy- wyświetlane są główne osiągnięcia Michaela]
Oprah: Kiedy pobiłeś te wszystkie rekordy, kiedy wydałeś najlepiej sprzedający się album wszechczasów, kiedy pobiłeś każdy rekord, jaki był do pobicia, kiedy stajesz się ikoną, czy nadal czujesz presję by robić coś większego, lepszego?
Michael: Oh boże, to coś jakby, um im dłużej tworzysz, tym jest ciężej. Starasz się być tak oryginalny jak tylko możesz, nie myśląc o statystykach, muzyka płynie z duszy i z serca.
Oprah: Kiedy myślisz o tym tworzeniu, co robisz, gdzie idziesz, medytujesz i dochodzisz do wniosku: teraz zagram na Superbowl.
Michael: Nie, wszystko płynie prosto z serca, naprawdę.
Oprah: Liz Taylor powiedziała, że jesteś królem popu rocka i soulu. Skąd się wzięła ta informacja, że sam nazwałeś się królem popu?
Michael: Nikim się nie ogłaszałem, cieszę się, że żyje że jestem kim jestem. Pierwszy raz powiedziała tak o mnie Elizabeth Taylor na jednym rozdaniu nagród. (Pokazywane jest jak Elizabeth to mówi)
Oprah: I tak to się zaczęło?
Michael: Tak… i fani… całe stadiony gdzie graliśmy, przynosili banery:”Król Popu” i skandowali przed moim hotelem: Król… i tak to się stało, na całym świecie.
Oprah: Umawiasz się, chodzisz na randki?
Michael: Tak.
Oprah: Kim ona jest?
Michael: Teraz jest to Brooke Shields. Staramy się nie bywać wszędzie, chodzić wszędzie, spotykamy się raczej w domu. Ona przychodzi do mnie, ja przychodzę do jej domu, bo nie lubię miejsc publicznych.
Oprah: Czy kiedykolwiek się zakochałeś?
Michael: Tak.
Oprah: W Brooke Shields?
Michael: Tak i jeszcze w jednej dziewczynie.
Oprah: W innej dziewczynie? Pozwól, że cię zapytam, trochę mnie to krępuje ale i tak cię spytam, czy jesteś prawiczkiem?
Michael: Uhhh… Jak mogłaś mi zadać takie pytanie?
Oprah: Po prostu chcę wiedzieć.
Michael: Jestem dżentelmenem.
Oprah: Jesteś dżentelmenem?
Michael: Jestem dżentelmenem.
Oprah: Zinterpretowałabym to tak, że dama jest damą więc…
Michael: To jest coś prywatnego. Nie można o tym ot tak otwarcie mówić. Możesz mnie teraz nazwać staroświeckim jeśli chcesz, ale wiesz, chodzi mi o to, że to już sprawy bardzo osobiste.
Oprah: Więc nie odpowiesz na to pytanie?
Michael: Jestem zawstydzony.
Oprah: Więc, chcielibyśmy wiedzieć czy jest możliwe, że któregoś dnia się ożenisz i będziesz miał dzieci?
Michael: Czułbym, że moje życie nie jest kompletne jeśli bym tego nie miał, bo kocham życie w rodzinie. Uwielbiam dzieci i wszystko co z tym związane. Bardzo bym tego chciał, jest to jedno z moich marzeń, ale teraz nie mogę, bo już jestem w związku, moją żoną jest muzyka i musimy być naprawdę blisko abym mógł robić to, co chcę robić.
Oprah: Jaki typ kobiety sprawia, że… w video które potem zobaczymy, będzie to światowa premiera… tam jest taki wers o ugaszaniu pragnienia, więc jaki typ kobiety tak na ciebie działa?
Michael: (śpiewając) ‘Quench my desire’ …Więc Brooke, zawsze ją lubiłem, i gdy byłem małym chłopcem mieszkałem trochę u Diany Ross, ja i moi bracia mieszkaliśmy u niej kilka lat i nigdy tego nie mówiłem ale zawsze podkochiwałem się w niej.
Oprah: Naprawde?
Michael: Tak.
Oprah: Słyszałam też, taką plotke, że oświadczyłeś się Elizabeth Taylor w pewnym momencie.
Michael: Elizabeth Taylor jest cudowna, piękna, nadal taka jest, szaleję za nią.
Oprah: Dobrze, ale oświadczyłeś jej się?
Michael: Chciałbym.
Oprah: Cóż, Elizabeth Taylor jest tu dzisiaj. Liz? Możemy teraz zaprosić Liz? Mówiła, że chce być tu być i trzymać cię za rękę gdy będziesz przez to przechodził. Ale nie wyglądasz jakbyś tego potrzebował. Elizabeth Taylor!
Michael: Cześć Elizabeth.
Oprah: Cześć.
Elizabeth: Cześć.
Oprah: Usiądź proszę.
Elizabeth: Dziękuje.
Oprah: Czy Michael kiedykolwiek ci się oświadczył?
Elizabeth: Nie! I ja również mu się nie oświadczałam.
Oprah: Nigdy! Jak myślisz, co jest najbardziej niezrozumiane w Michaelu Jacksonie?
Elizabeth: Te wszystkie rzeczy o których wspominałaś. On jest najmniej dziwacznym człowiekiem jakiego poznałam. Jest bardzo inteligentny, bystry, ma intuicję, jest wyrozumiały, pełen współczucia, hojny, aż do przesady.
Oprah: Aha.
Elizabeth: Uh, i on, jeśli, jeśli jest trochę ekscentryczny to dlatego, że jest większy niż wszystko dookoła i niektórzy ludzie nie mogą tego zaakceptować czy zrozumieć. Jego talent na scenie. Dlatego nazywam go królem popu, rocka, soulu, muzyki, rozrywki, czegokolwiek...
Oprah: Tak.
Elizabeth: Nie ma drugiej takiej osoby. Nikt tak nie potrafi tańczyć, nie potrafi pisać takich tekstów, muzyki, uh, wywoływać takiej ekscytacji jaką on wywołuję.
Oprah: Dlaczego jesteście tak dobrymi przyjaciółmi? Skąd się wzięła ta więź między wami? Ludzie próbują zrobić z tego jakieś dziwactwo.
Elizabeth: To nie jest dziwaczne. Mieliśmy podobne dzieciństwo i to sprawiło, że od początku mieliśmy sporo wspólnego. Um, byłam 9-letnią dziecięcą gwiazdą, miałam ojca, który się nade mną znęcał, to sprawiło, że zbliżyliśmy się do siebie na początku.
Oprah: Co chciałabyś, potem zapytam o to Michaela, co najbardziej chciałabyś żeby świat wiedział o Michaelu?
Elizabeth: Jakim wspaniałym, hojnym, troskliwym, wielkodusznym jest człowiekiem, i jaki jest dobry.
Oprah: I zabawny.
Elizabeth: Oh, jest bardzo zabawny.
Oprah: Wali żartami, rzeczywiście.
Elizabeth: Tak, ale jest dobrym człowiekiem.
Oprah: Kiedy wrócimy- dziękuje za to, że zechciałaś do nas dołączyć-
Elizabeth: Nie ma za co.
Oprah: Wiem, że na początku nie chciałaś wystąpić przed kamerami, ale dziękuję ci. A już za chwilę, Michael nie tylko zabierze nas w podróż po swoim niesamowitym parku rozrywki i teatrze ale też zatańczy specjalnie dla nas. Dla wszystkich, którzy mówią, że Michael robi moonwalka przy użyciu luster, oszukując widownie, mamy dowód, już za chwilę.
[Przerwa na reklamy-Michael jedzie z Ophrą golfowym samochodem do salki kinowej]
Ophra: Teraz jestem w szoku, że ty w ogóle prowadzisz. To to co robimy to jedziemy przez ten wspaniały park rozrywki, który jest oh, oddalony od domu jakieś kilkaset jardów. To niesamowite.
Michael: Dziękuje.
Oprah: Chciałabym wiedzieć czy stworzyłeś to wszystko da siebie czy dla dzieci, które zapraszasz.
Michael: Dla mnie i dla dzieci.(Pomaga Ophrze wyjść z samochodu) Co trzy tygodnie zapraszamy tu nieuleczalnie chore dzieci i…
Oprah: Do domu?
Michael: Tak, tak.
Oprah: Fundacja 'Make a Wish', 'Dreem Street', 'Starlight', tak?
Michael: Co 3 tygodnie. Są to dzieci, które chorują na raka. I właśnie im daję rozrywkę.
Oprah: Aha.
Michael: Przyjeżdżają tutaj, by się dobrze bawić.
Oprah: To niewiarygodne. Muszę powiedzieć, że rozmawiałam z dziećmi, które tu były, mówią, że nie ma tu tylko karuzel dla babć. Że jest tu też bardzo ekscytujące przejażdżki.
Michael: (śmiech)
Oprah: Mówię o ‘Morskim Smoku’, ‘Kole młyńskim’ i o tamtej ‘Zjeżdżalni’
Michael: To Wipeout.
Oprah: O tak, ‘Wipeout’, i są tu Bumper cars(?)- to naprawdę…
Michael: Dziękuję. Cóż, to przywołuje dziecko, które żyje w każdym człowieku. Kocham karuzele i inne zabawy i dziele się tym z dziećmi.
Oprah: Czy mogłeś się tak bawić, gdy byłeś dzieckiem?
Michael: Nie do końca. Czasami, czasami, ale nie wystarczająco często.
Oprah: A teraz możesz, kiedy tylko zechcesz?
Michael: Codziennie. Na moim podwórku.
Oprah: Jak często właściwie tu przychodzisz?
Michael: Zawsze gdy tu jestem, wychodzę na zewnątrz i jeżdżę na karuzelach.
Oprah: Więc to jest ta część ciebie, o której wcześniej mówiliśmy, ból z czasów dorastania, to, że nie mogłeś doświadczać tego czego inne dzieci normalnie doświadczały, teraz możesz spełnić wszystkie tamte kaprysy.
Michael: Teraz mogę sobie to wynagrodzić, tak.
Oprah: Naprawdę?
Michael: Tak, naprawdę.
Oprah: Myślisz, że możesz to przywrócić? Czy to takie same uczucie? Chodzi mi o to, nie wiem.
Michael: (śmiech) Teraz jest więcej zabawy.
Oprah: Naprawdę?
Michael: Nie zmieniłbym przeszłości nawet, gdybym mógł. Cieszę się tym co mam.
Oprah: Jesteśmy w salce kinowej. Zjadłam tu zbyt dużo słodyczy.
Michael: (śmiech)
Oprah: Ale te wszystkie słodkości są dla dzieci. Pinokio jest tutaj, ET. Czy ty - to mnie w tobie fascynuje, masz taką dziecięcą aurę, widzę ciebie z dziećmi, gdy bawisz się tak jakbyś był jednym z nich. Ale dziecko tego nie stworzyło.
Michael: (śmiech)
Oprah: Dziecko nie zrobiłoby tego wszystkiego. To naprawdę niesamowite.
Michael: Cóż, dziękuje. Kocham robić coś dla dzieci, staram się naśladować Jezusa - nie mówię, że nim jestem, nie mówię tego.
Oprah: Tak, to dla nas jasne.
Michael: Właśnie, staram się naśladować Jezusa w tym by, jak powiedział, być jak dziecko, kochać dzieci, być tak czystym jak ono, by być tak niewinnym i by widzieć świat oczami pełnymi zachwytu i widzieć całą tą magię - kocham to. Przyjeżdżają tu setki łysych dzieci, mają raka a biegają tutaj dookoła…
Oprah: Aha.
Michael: …I świetnie się bawią i to sprawia, że płaczę ze szczęścia, że mogłem to dla nich zrobić.
Oprah: Aha.
Michael: Czuję się wewnętrznie spełniony.
Oprah: Cóż, kiedy przyjechałam tutaj, um, miesiąc temu by nakręcić reklamę promującą dzisiejszy program, jedną z rzeczy które zrobiły na mnie największe wrażenie - mam nadzieję, że to filmujecie, nie wiem jak możecie to robić skoro wszystkie kamery są na nas, mamy inne kamery, były łóżka w ścianach dla tych chorych dzieci, które tu przyjeżdżają. Zdałam sobie sprawę, z tego, że ty naprawdę troszczysz się o dzieci, skoro zbudowałeś w swoim domu coś takiego.
Michael: Tak, tak. Tu przyjeżdżają dzieci, które są podpięte do kroplówki, są bardzo chore, przykute do łóżka...
Oprah: Nie mogą usiąść.
Michael: Dokładnie. Nie mogą usiąść i te łóżka, są łóżkami szpitalnymi. Naciskasz guzik i podnosisz się lub obniżasz, i oni mogą oglądać. Mamy pokazy magiczne, wyświetlamy aktualne filmy, są kreskówki, wiesz, wszystko, co pozwoli im uciec do świata magii, którego nie mają szansy doświadczyć, do świata którego nie znałem gdy byłem mały.
Oprah: Pozwól, że zapytam. Wiesz, wierzę w to, że wszystko w życiu człowieka nie dzieję się bez powodu. Myślisz, że jeśli nie brakowało by ci takiego życia, um, zabawy i fantazji za czasów dzieciństwa miałbyś tak dobry kontakt z dziećmi? Czy miałbyś z nimi taki dobry kontakt jaki masz teraz?
Michael: Prawdopodobnie tak, ale nie do tego stopnia. Dlatego nic nie chciałbym zmieniać w mojej przeszłości.
Oprah: Naprawdę?
Michael: Bo jestem szczęśliwy, że to wszystko tak wygląda i troszczę się o młodych ludzi i to wszystko
Oprah: Naprawdę jesteś szczęśliwy, wydawałeś się smutny od dłuższego czasu.
Michael: (śmiech) Byłem smutny przez lata. Ale teraz jestem szczęśliwy, zbliżam sie do tego stanu. Tak, jestem bardzo szczęśliwy.
Oprah: Co sprawia, że jesteś szczęśliwszy?
Michael: To, że mogę oddawać, wiesz, pomagać innym ludziom.
Oprah: Aha.
Michael: Fundacja Heal The World, którą utworzyłem, pomaga dzieciom naprawiać świat. Teraz robimy ‘Heal Los Angeles’ i tam, uh, mamy 3 podstawowe cele: : zaszczepianie dzieci, wdrażanie programu ‘starsza siostra, starszy brat’, edukowanie i zapobieganie używaniu narkotyków. Jimmie Carter dołączył się do zespołu ‘Heal Atlanta’, podróżujemy od stanu do stanu i uleczamy- wiesz, byliśmy w Sarajewie, byliśmy w wielu miejscach.
Oprah: Wiem, wiem, mamy zdjęcia z całego świata gdzie jesteś z tymi wszystkimi dziećmi. To jedna z tych rzeczy o których mówiłam przed ostatnią przerwą, zanim zadzwonił alarm i wyszliśmy z domu i…
Michael: Tak.
Oprah: …to, uh, mówiliśmy o plotkach. Jedną z najdziwniejszych jakie o tobie słyszałam była ta, że oszukujesz moonwalka, że udajesz. Że masz jakieś lusterka gdzieś w skarpetach.
Michael: O rany!
Oprah: Że to nie jest prawdziwe.
Michael: Nie, to nie prawda.
Oprah: Jak robiłeś, po pierwsze, wiesz, spędziliśmy tyle czasu próbując zdementować te plotki, starając się pokazać prawdę, że nie mieliśmy okazji by porozmawiać o tym, jak tworzysz swoją muzykę, jak tworzysz swój taniec. Skąd się wziął moonwalk?
Michael: Cóż, moonwalk pochodzi od tych pięknych czarnych dzieci, które żyły w gettach, w środku miast, te dzieciaki są wspaniałe, mają naturalny talent do tańca. Wszystkie z tych nowych - biegnący człowiek - wszystkie z tych tańców, to oni to wymyślili, wszystko co zrobiłem to było, ja tylko ulepszyłem ten taniec.
Oprah: OK, chciałabym zobaczyć jak tańczysz.
Michael: O Boże, nie, nie.
Oprah: Chce zobaczyć twój taniec. Chce to zobaczyć na żywo.
Michael: Nie, nie. Mogę ci pokazać krok, czy dwa. Ale, jestem teraz trochę kiepski.
Oprah: Trochę kiepski?
[Michael wchodzi na scenę i pokazuje kilka kroków do Dangerous]
Michael: To moonwalk. Czekaj, musisz to uchwycić z boku.
Oprah: Musisz się obrócić?
Michael: Uchwyciliście to z przodu?
Oprah: Tak, mamy to!
Michael: Uchwyćcie to z boku!
Oprah: OK. Pokaż to wolno. Możesz mi pokazać to w zwolnionym tempie?
Michael: OK, czekaj, to jak naciskanie a potem jakbyś się ślizgała.
[przestaje tańczyć i schodzi ze sceny na dół]
Michael: Przepraszam.
Oprah: (owacyjnie) Cóż widziałam to na żywo, widziałam to na żywo. Wiec wziąłeś to od dzieci które tak robią?
Michael: Tak, dlatego bo, um, myślę, ze są prawdziwymi tancerzami.
Oprah: A kiedy jesteś, przykład, kiedy byliśmy tu wcześniej, kiedy byliśmy przedtem żeby nagrać reklamę miałeś…
Michael: Miałaś to zrobić ze mną(śmiech)
Oprah: Nie wiem jak to zrobić!
Michael: (śmiech)
Oprah: Wiesz? Wiesz co? Z wszystkich rzeczy, które były wydrukowane w brukowcach, jedyną rzeczą jaka była prawdziwa było to, ze ja nie umiem tańczyć. To jest prawda!
Michael: (śmiech)
Oprah: Gdy byliśmy tu ostatnio kręcąc reklamę, w przerwach w nagrywaniu wychodziłeś i tańczyłeś, tworzyłeś układ, nie spałeś całą noc tylko tańczyłeś.
Michael: Do ‘Superbowl’?
Oprah: Tak, tak.
Michael: Tak, więc... ja nigdy nie jestem zadowolony. Nawet gdy widzę coś co zrobiłem wcześniej i ludzie mówią 'oh to było wspaniałe' - na Motown 25, gdy pierwszy raz zrobiłem moonwalka, płakałem za sceną.
Oprah: Dlaczego?
Michael: Byłem nieszczęśliwy.
Oprah: Płakałeś po Motown 25?
Michael: Po Motown 25, tak. Ale gdy szedłem do auta spotkałem małego chłopca, miał około 12 lat, małe żydowskie dziecko, i powiedział ‘oooo, byłeś świetny, kto cie tak nauczył tańczyć?’ I po raz pierwszy czułem się jakbym wykonał dobrą robotę. Wiem, że dzieci nie kłamią i czułem się tak dobrze.

Oprah: Chciałeś, czułeś się tak dobrze, że pewnie chciałeś powiedzieć (naśladując Michaela) Hee-hee!
Michael: (śmiech) Hee-hee!
Oprah: Chciałabym, żebyś zaśpiewał coś a cappella, jeśli możesz.
Michael: O nie! Co miałbym zaśpiewać?
Oprah: ‘Who Is It’ wiesz, zrób ten mały beat skoro jesteśmy w kinie.
Michael: O rany, co mam śpiewać? Who is it?
Oprah: Skąd się wzięło to hee-hee? Hee-hee!
Michael: Nie wiem, po prostu tak wyszło… Hee-hee (zaczyna śpiewać Who is it)
Oprah: Owww! Świetnie!
Michael: Znaczy, chciałaś, żebym to zaśpiewał. Speszyłem się. Przepraszam, speszyłem się.
Oprah: Bardzo mi się podobało. Bardzo ci za to dziękuję. Za chwilę wrócimy z programem na żywo z Michaelem Jacksonem. To było wspaniałe! (ściska Michaela, przerwa reklamowa)
Oprah: Jedną z przyczyn dla której puściliśmy ten kawałek było to, że kiedyś teledyski polegały na tym, że ktoś cały czas śpiewał, aż przyszedłeś ty i zmieniłeś muzyczne wideoklipy. Czy wiedziałeś co robisz, tworząc swój pierwszy wideoklip?
Michael: Tak. Pomysł był taki coś na kształt historii, więc miało początek, środek i zakończenie.
Oprah: Aha.
Michael: To jak taki mały film, tego właśnie chciałem. To jest właśnie to co zrobiliśmy z Beat it i Thrillerem, ze Smooth Criminal i tym podobne.
Oprah: Więc gdy zabierasz się do pracy, gdy zabierasz się do tworzenia muzyki, czy zastanawiasz się ja będzie to wyglądało.
Michael: Czasami. Tak, to prawda.
Oprah: Aha. Zastanawiam się, nigdy nie będę tego wiedziała bo zupełnie nie umiem śpiewać, ale, jak to jest być na scenie przed morzem ludzi, morzem ludzi. Jedna z tych rzeczy, która wywarła na mnie największe wrażenie, kiedy montowaliśmy materiały jest to, ze na całym świecie reakcja na Ciebie jest taka niewiarygodna. Chciałabym tylko, żeby reszta świata, która nie widziała jak ludzie reagują na Michaela Jacksona obejrzała ten materiał.
[Fragmenty koncertów i sceny z tłumem fanów z całego świata]
Oprah: Więc kiedy tam stoisz, dookoła ciebie morze ludzi, krzyczą twoje imię, tak jak mogliśmy to zobaczyć, co czujesz?
Michael: Miłość. Czuję wiele miłości, i czuję się szczęśliwy i zaszczycony, że mogę być instrumentem natury, który został wybrany by dawać im, to co daję. Jestem bardzo zaszczycony i szczęśliwy.
Oprah: Instrument natury - ciekawy sposób na opisanie siebie.
Michael: Dziękuję, tak.
Oprah: Jesteś bardzo uduchowiony?
Michael: W jakim sensie?
Oprah: Znaczy, czy ty, czy ty medytujesz? Czy rozumiesz to, że działa tutaj coś większego niż ty?
Michael: Wierzę w Boga, absolutnie, absolutnie, bardzo mocno.
Oprah: Aha. Ja wierzę, że każdy przychodzi na świat z jakiegoś powodu. Myślę, że większość z nas przezywa życie starając się dociec co jest ich celem bycia tutaj. Jak myślisz, jaki jest Twój?
Michael: Mój cel?
Oprah: Aha.
Michael: O rany! Myślę, że dawanie w najlepszy możliwy sposób przez taniec i muzykę. Chodzi mi o to,że jestem poświęcony swojej sztuce. Wierzę, że cała sztuka ma swój cel, a jest nim zjednoczenie pomiędzy tym co materialne a tym co duchowe, pomiędzy tym co ludzkie a boskie. Myślę, że to jest przyczyną istnienia sztuki.
Oprah: Aha.
Michael: I, um, Myśle, że zostałem wybrany jako instrument, by dawać muzykę i miłość i harmonię na świecie. Dla dzieci w każdym wieku, i um, dojrzałych i nastolatków.
Oprah: Myślisz, że mówiąc to teraz gdy to mówisz, prosto ze swojego serca, ze może ludzie będą w stanie skupić swoją uwagę bardziej na Twojej muzyce, że jedynie po rodzaju muzyki, a nie niczym innym będą Cię teraz sądzić?
Michael: Mam nadzieję. Bardzo bym chciał.
Oprah: Ja też mam nadzieję, że tak będzie. Jestem bardzo podekscytowana, że cały świat nas ogląda, i dlatego, że cały świat nas ogląda, pomyśleliśmy, że jest to dobry czas by pokazać twój nowy teledysk do Give In To Me
[Wyświetlany jest teledysk do Give In To Me]
Oprah: Cóż, chcielibyśmy wiedzieć jak to się zaczyna, na kartce papieru- ‘ugaś moje pożądanie’ - i zmienia się w to?

Michael: Więc ‘Give In to me’ chciałem napisać następny kawałek, który byłby ekscytujący i śmieszny i miał ostre rockowe brzmienie gitarowe. Wiesz, tak jak robiliśmy z ‘Beat it’ oraz ‘Black of white’. A Slash, mój drogi przyjaciel - obaj kochamy zwierzęta itd. - chciał grać na gitarze, a ja chciałem żeby grał. Pojechaliśmy do Niemiec i nagraliśmy to w dwie godziny. Zupełnie nie mieliśmy na to więcej czasu. Chcieliśmy, że by to było jak rockowy koncert i tak to się skończyło - oto rezultat.
Oprah: Wspomniałeś o zwierzętach. Wiem, że wszyscy będą się mnie pytać, kiedy wyjdę, gdzie są te wszystkie zwierzęta? Jak mówiłam na wstępie, spodziewałam się szympansów skaczących po salonie, a żadnego nie widzę. Gdzie jest Bubbles?
Michael: (śmiech) Cóż, zwierzęta są wszędzie. Są w swoich środowiskach. Są na całym ranczu. Wychodzą w dzień i bawią się i skaczą, mają swój plac zabaw i swoje tereny.
Oprah: Dlaczego, dlaczego jesteś tak zafascynowany zwierzętami, jak myślisz?
Michael: Dlatego bo w zwierzętach znajduję tą samą cudowną rzecz którą znajduje w dzieciach. Ich czystość, szczerość, to, że Cie nie osądzają, chcą tylko być twoimi przyjaciółmi. Myślę, że to takie słodkie.
Oprah: Ja też. Zaraz wracamy z Michaelem Jacksonem na żywo.
[Przerwa na reklamy]
Oprah: Nadajemy za żywo z domu Michaela Jacksona, w tym teatrze poprosiliśmy NBC o 90 minut. Nie sądzę, że to wystarczy.
Michael: (śmieje się)
Oprah: Myślę, że wyjaśniliśmy sobie te wszystkie plotki. Tu nie ma szympansów biegających po domu -
Michael: (śmiech)
Oprah: Nie ma komory tlenowej w domu. Nie wiem, czy przystopujesz z łapaniem się za krocze?
Michael: (śmiech) Zapytaj muzyki.
Oprah: Zapytać muzyki czy nadal się będziesz łapał za krocze. O, nie mówiliśmy o inauguracji. Czy powiedziałeś prezydentowi Clintonowi, że chcesz być jedynym śpiewającym artystą?
Michael: To okropne. To najgłupsza, najbardziej szalona historia jaką słyszałem. Znaczy, dlaczego miałbym chcieć tylko mnie i nikogo więcej na tym show, tylko ja? To takie głupie, dla mnie. To szaleństwo. Tego nie ma w moim sercu. Nigdy nie powiedziałbym czegoś takiego. Znów, ktoś coś wymyślił i cały świat w to uwierzył. To takie fałszywe, to nieprawdopodobne.
Oprah: Co byś chciał, najbardziej - co byś chciał żeby świat o tobie wiedział? Zapytałam już o to Liz, teraz pytam ciebie, co byś chciał żeby wiedzieli?
Michael: Znaczy za co mają mnie zapamiętać?
Oprah: Nie za co zapamiętać. A teraz? Zapomnij o ‘za co zapamiętać’.
Michael: O, znany obecnie! Jako artysta, świetny artysta. Ja, ja kocham to co robię i chciałbym, żeby ludzie kochali to co robię. Po prostu chce być kochany gdziekolwiek pojadę. Na całym świecie, bo ja kocham ludzi wszystkich ras, z całego serca, prawdziwym uczuciem.
Oprah: Hmmm. Wiesz, Gene Siskel który jest krytykiem filmowym zadał mi raz takie pytanie. I tak je polubiłam, że chciałabym Ci je zadać.
Michael: Tak?
Oprah: Masz 34 lata. Co wiesz na pewno?
Michael: Hmmm… Co wiem na pewno?
Oprah: Co wiesz na pewno?
Michael: O rany, ciągle się uczę. Znaczy, życie mnie uczy. Nie mogę powiedzieć, że wiem cokolwiek na pewno. Naprawdę tak sądzę.
Oprah: Nie jestem w stanie wystarczająco Ci podziękować za zaproszenie, życzę ci wszelkiego szczęścia jakie jest na świecie. Bardzo mi się podoba to miejsce, ponownie czuję się jak dziecko, obiecałam sobie że gdy wywiad się skończy - na żywo na całym świecie - przejadę się na tym diabelskim młynie.
Michael: (śmiech)
Oprah: I to jest dokładnie to co zamierzam zrobić. Zdejmę te niebieskie buty i przejadę się na tym diabelskim młynie.
Michael: (śmiech)
Oprah: Będę się świetnie bawić i może poczęstuje się popcornem, i kiedy to się skończy może nauczysz mnie moonwalka jak nikt nie będzie patrzył!
Michael: OK, OK, brzmi dobrze.
Oprah: tak! To była zabawa!
Michael: Tak! Mnóstwo zabawy!
[Michael i Oprah wychodzą z teatru i idą razem do parku rozrywki]

zaba510

o kurde!

już mam co robić Laughing

japanxpraline

A ja już czytałam ten wywiad ^^ Jest świetny!
Właśnie dziś sobie tak myślałam o dziale z wywiadami z Michaelem Sad

czytasz w moich myślach xD

Toocha ;)

Ja też czytałam ! ^^
Świetny ^^ !

leave.ME.alone

ja tsrasznie dużo ray to czytałam mój ulubiony wywiad ! a najbardziej to : Laughing

Oprah: Więc gdy teraz patrzysz w lustro i widzisz swoje odbicie, czy są takie dni kiedy mówisz: podoba mi się to, czy moje włosy są ładne…
Michael: Nie, nigd…
Oprah: …lub ale ze mnie słodziak…
Michael:…(chichot)…ze mnie słodziak… nie, nigdy nie jestem zadowolony z mojego wyglądu. Nie, staram się nie patrzeć w lustro.

Toocha ;)

No to jest dobre "ale ze mnie slodziak" Laughing

Susie

Ten wywiad jest genialny. Uwielbiam go, już go tyle razy oglądałam, że znam go prawie na pamięć. xD